Vandaag zijn we naar Vesting Bourtange geweest. afgelopen zaterdag en zondag was de Slag om Bourtange, maar dat was op de eerste dag te warm en sowieso die drukte. Vandaag was het prima weer en het was niet heel druk. Alhoewel, voor het terras van ’t Oale Kroegie ontstond een wachtrij omdat alle tafeltjes bezet waren; maar toen zaten we zelf al aan de pannenkoek. Elf jaar geleden zijn we hier ook al eens geweest met Britt. Veel is er niet veranderd maar toch zie je altijd net wat andere dingen of misschien heb ik wel dezelfde dingen op de foto gezet als toen.
Vanaf de parkeerplaats is het een stukje lopen om de vesting binnen te gaan.
Een doorkijkje naar de molen.
De rosmolen, die voortgedreven werd door paarden wanneer er geen wind was.
Over de wal liepen we rondom de vesting. Dat levert leuke plaatjes op en ook leuke praatjes zo hadden we met een groenonderhouder en een Duits echtpaar nog een Duits / Nederlands gesprek.
Een heel aantal kanonnen bij elkaar.
We hadden ook kaartjes gekocht en konden zo ook wat huisjes binnen. Dit is een woonkamer achter de Synagoge.
Daarna door naar het kapiteinshuis.
Een maquette van Vesting Bourtange. Wist je trouwens dat dit in de zestiger jaren van de vorige eeuw Bourtange helemaal is opgebouwd, voor de zoveelste keer. Vroeger werd het steeds terug opgebouwd vanwege een oorlogsdreiging. In de jaren zestig van de vorige eeuw om zo een toeristische trekpleister te worden. Dat is gelukt.
Zomaar een schilderij aan een luik.
Een poortwachtershuisje met een poortwachter uitgebeeld in tegeltjes.
En de ophaalbrug, reden hier vroeger paard en wagen over, nu is het sterk genoeg voor auto’s. In de vesting wonen gewoon mensen en zijn er ook slaapgelegenheden.
We liepen ook een half rondje om de vesting, ongeveer van de ene poort naar de andere poort. Ook leuk om te doen. Zo zie je ook weer wat van de natuur wat toch een klein beetje in de vroegere staat is terug gebracht. Alleen is het nu een droog grondgebied; in 1742 was het moeras gebied.
Als ik een beeld zie moet ik er even een foto van maken.
In ieder geval mooie landschappen en ook vergezichten zo rondom de vesting.
Met weer voldoende stappen op de teller. Na vogeltjes te hebben ontweken, te hebben geklommen over hekjes en niet te vergeten bijna in een vuurgevecht te zijn gegaan met een ander echtpaar (maar de compressor deed het niet van de kanonnen) en een Nils Holgerson ervaring rijker zijn we weer richting huis gegaan. Het was in ieder geval weer leuk!